Sprzedaż wierzytelności sprawia, że dłużnik jest zobowiązany do tego, aby uregulować wszystkie swoje należności nowemu właścicielowi długów. Na czym konkretnie przebiega cesja wierzytelności? Co konkretnie musi zawierać umowa cesji wierzytelności? To niektóre z pytań, które zadają sobie zarówno dłużnicy jak i osoby zainteresowane skupem wierzytelności. Podstawowy wymóg określony przez prawo polega na tym, że dłużnika trzeba bardzo dokładnie poinformować o tym, że doszło do skutecznego przeprowadzenia cesji wierzytelności. Zapraszamy do lektury wszechstronnego poradnika, w którym tłumaczymy wszystkie najistotniejsze informacje odnośnie cesji wierzytelności.
Zatory płatnicze to bolączka polskich przedsiębiorców
O zatorach płatniczych mówi wielu polskich przedsiębiorców. Często dzieje się tak, że kontrahenci mimo upływu terminu spłaty danego zobowiązania finansowego, bardzo opieszale podchodzą do swoich obowiązków względem usługodawców. Oczywiście, straty finansowe z tego tytułu w przypadku firm pożyczkowych czy banków są niewielkie, jednak mali przedsiębiorcy mogą bardzo poważnie odczuć nawet jednorazowe problemy z odzyskaniem wierzytelności finansowych z tytułu wystawionych faktur. W takiej sytuacji przedsiębiorca zamiast skupiać się w 100% na swojej bieżącej działalności, musi poświęcać swój czas na upominanie dłużnika, że dalej nie uiścił swoich należności.
Na szczęście, obecnie istnieje sporo niezwykle skutecznych sposobów, dzięki którym możliwe jest wygodne i efektywne odzyskanie wszystkich należności od dłużników. W jaki sposób? W tym celu można skorzystać z cesji wierzytelności. Na czym dokładnie polega cesja wierzytelności? Kiedy można z niej korzystać? Które akty prawne dokładnie definiują cesję wierzytelności? Na wszystkie te pytania odpowiadamy w dalszych częściach artykułu.
Cesja wierzytelności - dokładna definicja
Z pojęciem cesja należności spotykamy się wyjątkowo rzadko. Zdecydowana większość Polaków nie ma pojęcia na temat tego, czym cesja wierzytelności jest. Kiedy można mówić o cesji wierzytelności? Co ona powoduje? Kto oraz w jaki sposób cesji wierzytelności musi dokonać?
Warto wiedzieć, że mimo tego, iż pojęcie cesji wierzytelności przeciętnym polskim obywatelom nic nie mówi, to tak naprawdę jest ono stosowane niezwykle często przez różnorodne podmioty finansowe. Słowo “cesja” pochodzi od łacińskiego słowa “cessio”, co w tłumaczeniu oznacza ustąpienie. Cesja wierzytelności jest zatem umową, w której wierzyciel przekazuje prawo do egzekwowania długu jakiemuś innemu podmiotowi. Cesja wierzytelności niekiedy jest również zamiennie określana jako przelew wierzytelności. Jak konkretnie musi przebiegać działanie cesji wierzytelności?
Dokładna charakterystyka cesji wierzytelności znajduje się w polskim prawie. Mowa tutaj przede wszystkim o Kodeksie cywilnym (artykuły 509 - 516). Ich treść brzmi następująco:
“Art. 509. § 1. Wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność
na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu
umownemu albo właściwości zobowiązania.
§ 2. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią
prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.
Art. 510. § 1. Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa
zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę,
chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.
§ 2. Jeżeli zawarcie umowy przelewu następuje w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uprzednio zawartej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności, z zapisu zwykłego, z bezpodstawnego wzbogacenia lub z innego zdarzenia, ważność umowy przelewu zależy od istnienia tego zobowiązania. Art. 511. Jeżeli wierzytelność jest stwierdzona pismem, przelew tej wierzytelności powinien być również pismem stwierdzony. Art. 512. Dopóki zbywca nie zawiadomił dłużnika o przelewie, spełnienie świadczenia do rąk poprzedniego wierzyciela ma skutek względem nabywcy, chyba że w chwili spełnienia świadczenia dłużnik wiedział o przelewie. Przepis ten stosuje się odpowiednio do innych czynności prawnych dokonanych między dłużnikiem a poprzednim wierzycielem. Art. 513. § 1. Dłużnikowi przysługują przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy w chwili powzięcia wiadomości o przelewie. § 2. Dłużnik może z przelanej wierzytelności potrącić wierzytelność, która mu przysługuje względem zbywcy, chociażby stała się wymagalna dopiero po otrzymaniu przez dłużnika zawiadomienia o przelewie. Nie dotyczy to jednak wypadku, gdy wierzytelność przysługująca względem zbywcy stała się wymagalna później niż wierzytelność będąca przedmiotem przelewu. Art. 514. Jeżeli wierzytelność jest stwierdzona pismem, zastrzeżenie umowne, iż przelew nie może nastąpić bez zgody dłużnika, jest skuteczne względem nabywcy tylko wtedy, gdy pismo zawiera wzmiankę o tym zastrzeżeniu, chyba że nabywca w chwili przelewu o zastrzeżeniu wiedział. Art. 515. Jeżeli dłużnik, który otrzymał o przelewie pisemne zawiadomienie pochodzące od zbywcy, spełnił świadczenie do rąk nabywcy wierzytelności, zbywca może powołać się wobec dłużnika na nieważność przelewu albo na zarzuty wynikające z jego podstawy prawnej tylko wtedy, gdy w chwili spełnienia świadczenia były one dłużnikowi wiadome. Przepis ten stosuje się odpowiednio do innych czynności prawnych dokonanych między dłużnikiem a nabywcą wierzytelności.
Art. 516. Zbywca wierzytelności ponosi względem nabywcy
odpowiedzialność za to, że wierzytelność mu przysługuje. Za wypłacalność
dłużnika w chwili przelewu ponosi odpowiedzialność tylko o tyle, o ile tę
odpowiedzialność na siebie przyjął.”
Co dokładnie oznaczają te przepisy w praktyce? Wskazują one na istotę cesji wierzytelności. Jest nią przeniesienie przez wierzyciela wierzytelności ze wszystkimi przysługującymi prawami. Zalicza się do nich cały dług wraz z odsetkami umownymi. Dzięki temu, iż polskie przepisy tak dokładnie regulują kwestię cesji wierzytelności, zmiana wierzyciela nie jest dużym problemem. Co najważniejsze, aby doszło do cesji wierzytelności, dłużnik nie musi wyrazić na to zgody. Dłużnik nie ma jakiegokolwiek wpływu na przebieg procedury cesji wierzytelności. Do cesji wierzytelności może dojść za pomocą stosownej umowy, która dokładnie określi warunki przeprowadzenia przelewu wierzytelności. Cesja może być odpłatna lub nieodpłatna.
Kto może dokonać cesji wierzytelności?
Na strony umowy cesji wierzytelności składają się następujące podmioty:
-
cedent - jest to dotychczasowy właściciel uprawnień do egzekwowania długów dłużnika,
-
cesjonariusz - podmiot, który nabywa przedmiotowy dług, tzw. wtórny wierzyciel.
Gdy dojdzie do podpisania umowy, dotychczasowy wierzyciel traci wszystkie swoje prawa do egzekwowania długu na rzecz wierzyciela wtórnego. Wszystkie obowiązki związane z odzyskiwaniem długu od dłużnika stają się wyłączną kompetencją cesjonariusza. Dotyczy to nie tylko praw, ale i obowiązków.
Warto wiedzieć, że w niektórych przypadkach można również zastosować tak zwaną cesję powierniczą. Jest to rozwiązanie stosowane w ostatnich latach na coraz większą skalę. Na czym ono polega? Polega ona przede wszystkim na skutecznym odzyskaniu wierzytelności od dłużnika. Istotą cesji powierniczej jest przekazanie przez wierzyciela wierzytelności na nabywcę, który odzyskuje ją wierzycielowi oraz ją zwraca. Jest to zatem cesja zwrotna. Po taki sposób odzyskiwania długów sięga się przede wszystkim wtedy, gdy dane wierzytelności są bardzo trudne do wyegzekwowania, dlatego konieczne jest skorzystanie z usług profesjonalnych podmiotów zajmujących się odzyskiwaniem niespłaconych długów.
Warto również zdawać sobie sprawę z tego, że umowę cesji mogą również zawierać między sobą nie tylko podmioty instytucjonalne, ale również osoby prywatne. Wśród osób prywatnych najczęściej mamy do czynienia z cesjami polis ubezpieczeniowych na banki, które zawiera się w trakcie podpisywania umowy kredytowej. Taka cesja wierzytelności powoduje, że na bank przelewane są świadczenia odszkodowawcze, które będą przysługiwały osobie ubezpieczonej.
Aby dokładniej zobrazować zasady działania cesji wierzytelności, posłużymy się przykładem. Barbara Nowak jest właścicielką hurtowni spożywczej i sprzedała jednemu z kontrahentów towary na kwotę 20 000 złotych. Niestety, kupujący przez długi czas nie zdecydował się na uregulowanie swoich należności wobec pani Barbary. Pani Barbara podjęła więc decyzję, że zwróci się do wyspecjalizowanej firmy windykacyjnej, na którą sceduje tę wierzytelność. W umowie sprzedaży zawartej pomiędzy panią Barbarą oraz jej kontrahentem nie było mowy o tym, że do przeprowadzenia cesji wierzytelności potrzebna jest zgoda drugiej strony umowy, dlatego do cesji wierzytelności mogło dojść w bardzo szybkim czasie. Pani Barbara pozbyła się długu, a dodatkowo otrzymała za to od firmy windykacyjnej określone wynagrodzenie.
Kiedy można dokonać cesji wierzytelności? Odpowiadamy!
Powyżej bardzo dokładnie omówiliśmy oraz powołaliśmy się na konkretne regulacje prawne dotyczące funkcjonowania cesji wierzytelności. Sporo osób ma jednak pewne trudności z rozumieniem “surowego prawa”, ponieważ jest ono pisane zbyt niezrozumiałym językiem. Kiedy zatem można dokonać cesji wierzytelności?
Cesja wierzytelności może być przeprowadzona przez wierzyciela na rzecz innego podmiotu praktycznie zawsze. Do realizacji cesji wierzytelności nie może dojść wyłącznie wtedy, gdy cesja byłaby niezgodna z ustawą (nielegalna), umowa sprzedaży byłaby zastrzeżona przed dokonywaniem cesji bądź gdyby przeszkodą były właściwości zobowiązania (m.in. mowa tutaj o służebności osobistej).
Co może być przedmiotem cesji wierzytelności?
Polskie prawo wskazuje, że przedmiotem umowy cesji wierzytelności może być praktycznie każda rzecz, która jest zbywalna. Jakakolwiek wierzytelność, do której konkretna osoba posiada prawo, może być scedowana na kogoś innego za pomocą cesji wierzytelności.
Okazuje się, że wierzycielowi przysługuje nawet prawo do tego, aby przekazać nowemu nabywcy taką wierzytelność, która już uległa przedawnieniu. Trzeba jednak wówczas spełnić jeden istotny warunek: taka wierzytelność nie może być wynikiem tak zwanej wady nieważności.
Cesja wierzytelności może nawet dotyczyć wierzytelności zabezpieczonych. Taką wierzytelnością jest na przykład hipoteka w księdze wieczystej lub zastaw (zwykły bądź rejestrowy). Oprócz tego, warto wiedzieć o tym, że cesja wierzytelności nie musi dotyczyć wcale całości zadłużenia. Równie dobrze można scedować na cesjonariusza tylko określoną część zadłużenia lub świadczenia uboczne.
Sprawdź nasz artykuł o wierzycielu hipotecznym.
Jakie znaczenie ma cesja wierzytelności dla przedsiębiorców?
Głównym zadaniem cesji wierzytelności jest przede wszystkim pomoc przedsiębiorcom, którzy zmagają się z zatorami płatniczymi. Wykorzystanie cesji wierzytelności pozwala na odbudowanie prawidłowej sytuacji ekonomicznej danej firmy. W niektórych przypadkach cesja wierzytelności jest nawet sposobem na sfinansowanie bieżącej działalności firmy.
Zdecydowanie najczęściej przedsiębiorcy decydują się na cesję wierzytelności wtedy, gdy już od dłuższego czasu bezskutecznie próbują wyegzekwować należności od swoich dłużników, dlatego chcą “pozbyć się” tego problemu i dodatkowo nieco na nim zarobić. W tym celu przelewają wierzytelności na rzecz podmiotów trzecich, czyli przede wszystkim wyspecjalizowanych firm windykacyjnych, które w profesjonalny sposób zajmują się skupowaniem zadłużeń.
Sprawdź, czym jest faktoring.
Co musi zawierać umowa cesji wierzytelności?
W umowie cesji wierzytelności powinno znaleźć się kilka istotnych elementów. Chodzi tutaj o:
-
datę i miejsce podpisania umowy cesji wierzytelności,
-
określenie dwóch stron umowy: dotychczasowego wierzyciela oraz wierzyciela wtórnego,
-
oświadczenie cedenta, w którym potwierdza on, że jest on jedynym właścicielem praw do danej wierzytelności (musi on także podać tytuł wierzytelności),
-
informacja o realizacji przeniesienia wierzytelności,
-
określenie ceny przelewu wierzytelności (cesja wierzytelności może być odpłatna lub bezpłatna),
-
informacja o obowiązku poinformowania dłużnika na temat przeprowadzenia cesji wierzytelności,
-
załączniki będące potwierdzeniem, że wierzyciel pierwotny ma pełne prawo do egzekwowania długów, których dotyczy umowa cesji wierzytelności.
Kto musi poinformować dłużnika o przeprowadzeniu cesji wierzytelności?
Ogólnie obowiązująca zasada jest następująca: do cesji wierzytelności może dojść bez zgody dłużnika. Istnieje jednak jeden poważny wyjątek od tej reguły. Jeżeli w umowie sprzedaży jest mowa o tym, że cesja wierzytelności nie może być zrealizowana bez zgody drugiej strony umowy, wówczas skuteczne przeprowadzenie przelewu wierzytelności bez udzielenia zgody przez osobę zadłużoną będzie niezgodne z prawem.
Z kolei w sytuacji, gdy przelew wierzytelności jest możliwy, należy koniecznie pamiętać o tym, aby poinformować dłużnika o przeprowadzeniu cesji wierzytelności. Osoba zadłużona ma pełne prawo do tego, aby wiedzieć, kto jest jego aktualnym wierzycielem i komu musi przekazywać kolejne raty swojego zadłużenia.
Wcześniej przywołany przez nas artykuł 512 Kodeksu cywilnego wskazuje, że zbywca wierzytelności, czyli osoba sprzedająca dług, ma obowiązek, by przekazać dłużnikowi informację odnośnie skutecznego przeprowadzenia cesji wierzytelności. Oczywiście, najbardziej na przekazaniu informacji dłużnikowi podmiotem jest osoba będąca nabywcą wierzytelności. To przecież on ma otrzymywać od tej pory pieniądze od dłużnika. Przepisy prawa obowiązującego aktualnie wskazują, że nabywca musi być w stanie udowodnić, że dłużnika w skuteczny sposób poinformowano o przeprowadzeniu cesji wierzytelności.
W jaki sposób ograniczyć ryzyko wystąpienia jakichkolwiek problemów odnośnie skutecznego poinformowania dłużnika o realizacji cesji wierzytelności? Najlepszy sposób to zamieszczenie w umowie cesji zapisu, który będzie mówił o tym, że zbywca wierzytelności jest zobowiązany do poinformowania dłużnika odnośnie przeprowadzenia cesji a także do przekazania nabywcy wszelkich dokumentów potwierdzających, że zawiadomienie zostało faktycznie przekazane do dłużnika.
Dodatkowo, w trakcie zawierania cesji wierzytelności warto podpisać już przygotowane zawiadomienie dłużnika o cesji oraz przekazać je nabywcy wierzytelności. Dzięki temu nabywca wierzytelności będzie mógł samodzielnie wysłać zawiadomienie do dłużnika podpisane przez zbywcę wierzytelności.
Bez względu na to, nabywca może również samodzielnie, w swoim imieniu poinformować dłużniku o fakcie zmiany wierzyciela, czyli o cesji wierzytelności. Warto jednak wiedzieć o tym, że nabywca wierzytelności nie ma obowiązku, aby do zawiadomienia dołączać kopię umowy cesji wierzytelności.
Co zrobić, aby uniemożliwić cesję wierzytelności?
Jeśli zależy nam na tym, aby w skuteczny sposób uniemożliwić przeprowadzenie cesji wierzytelności przez naszego wierzyciela, w podpisywanej umowie należy po prostu wskazać, że cesja wierzytelności jest niemożliwa. Oczywiście, potencjalny wierzyciel nie zawsze będzie chciał się na to zgodzić, gdyż uderza to w jego interesy. Okazuje się jednak, że są także inne możliwości pozwalające na ograniczenie możliwości zastosowania cesji wierzytelności w umowie.
Warto w umowie zawrzeć np. zapis mówiący o tym, że cesję można zrealizować tylko w określonych okolicznościach (na przykład wtedy, gdy zawiera się ją wyłącznie w formie pisemnej). Ponadto, umowa może mówić także o tym, że wierzytelność można scedować wyłącznie na jasno określone grupy podmiotów. I najważniejszy zapis, który można spróbować zamieścić w umowie: informacja o tym, że cesja może być zrealizowana wyłącznie przy aprobacie dłużnika.
Jaką formę musi mieć umowa cesji wierzytelności?
Przepisy nie regulują dokładnie tego, jaką formę powinna przybrać forma umowy cesji wierzytelności. Przyjęło się jednak, że umowę powinno się sporządzać na piśmie, aby zabezpieczyć interesy obojga stron zawieranej transakcji. Artykuł 514 Kodeksu cywilnego wskazuje, że w sytuacji, gdy wierzytelność potwierdzono na piśmie, wówczas umowę przelewu wierzytelności także powinno się zawrzeć w tej samej formie.
Z kolei artykuł 510 Kodeksu cywilnego wskazuje, że umowa cesji wierzytelności może mieć formę umowy sprzedaży, darowizny, zamiany, umowy zlecenie lub umowy spółki. Bardzo dokładnie kwestię formy umowy regulują następujące regulacje Kodeksu cywilnego:
“ Art. 511. Jeżeli wierzytelność jest stwierdzona pismem, przelew tej wierzytelności powinien być również pismem stwierdzony. Art. 512. Dopóki zbywca nie zawiadomił dłużnika o przelewie, spełnienie świadczenia do rąk poprzedniego wierzyciela ma skutek względem nabywcy, chyba że w chwili spełnienia świadczenia dłużnik wiedział o przelewie. Przepis ten stosuje się odpowiednio do innych czynności prawnych dokonanych między dłużnikiem a poprzednim wierzycielem.”
Minimalny wymóg, który należy spełnić przy podpisywaniu umowy cesji wierzytelności, to dokonanie własnoręcznych podpisów na oświadczeniu. Obecnie można także przyjąć prawidłowość umowy cesji wierzytelności, gdy potwierdzono ją poprzez wystawienie stosownej faktury VAT.
Co koniecznie musi zawierać umowa cesji wierzytelności? Umowa wierzytelności wzór
Cesja należności najlepiej, gdy jest potwierdzana za pomocą pisemnej umowy. Umowa cesji wierzytelności powinna zawierać wszystkie istotne informacje. Dzięki sprzedaży wierzytelności dotychczasowy właściciel należności zrzeka się praw do egzekwowania długu od dłużnika na rzecz nowego wierzyciela, czyli cesjonariusza. Cesjonariusz od tej pory jest jedynym właścicielem praw do egzekwowania zadłużeń. Sam zarządza długiem oraz jest uprawniony do tego, aby na wszystkie legalne sposoby próbować wyegzekwować od dłużnika całą należną sumę pieniędzy.
Kwestia spłacalności dłużnika jest zupełnie inną sprawą. W sytuacji, gdy umowa cesji wierzytelności w ogóle nie omawia tego tematu, to tak naprawdę cedent nie ponosi odpowiedzialności za to, jaki jest poziom wypłacalności czy sytuacja materialna dłużnika. Eksperci od prawa gospodarczego wskazują, że zdecydowanie najlepszym rozwiązaniem, które zabezpiecza interesy cesjonariusza jest zamieszczenie w umowie cesji wierzytelności podpunktu, w którym znajdzie się informacja na temat tego, że ma on prawo, by zgłosić się do poprzedniego wierzyciela w sytuacji, gdy dłużnik będzie całkowicie niewypłacalny. Poprzedni wierzyciel będzie mógł odpowiadać za niewypłacalność dłużnika tylko wtedy, gdy znajdą się na ten temat stosowne zapisy w umowie.
Eksperci wyróżniają także inny rodzaj cesji wierzytelności, czyli cesję powierniczą. Omówiliśmy ją już wcześniej. Przedsiębiorcy stosują tę formę cesji wierzytelności wtedy, gdy dane długi jest im wyjątkowo trudno odzyskać od dłużnika. Cesja wierzytelności powiernicza sprawia, że nabywca długu jest jego właścicielem tylko do momentu, gdy odzyska wszystkie należności. Gdy dłużnik zwróci swój dług, wówczas nowy wierzyciel ma obowiązek przekazać całą należną kwotę do wierzyciela pierwotnego.
Co, jeśli dłużnik nie zostanie poinformowany o cesji wierzytelności?
Ogólne zasady polskiego prawa wskazują, że do sprzedaży wierzytelności może dojść bez udziału osoby zadłużonej. Dłużnik zazwyczaj nie jest pytany o zdanie w kwestii cesji wierzytelności. Oczywiście, zupełnie inaczej wygląda ta kwestia w przypadku przeprowadzenia cesji wierzytelności. W takim przypadku dłużnik koniecznie musi dowiedzieć się o tym, że doszło do cesji wierzytelności. Jest to niezbędne, aby dłużnik wiedział, komu i na jaki rachunek bankowy musi przekazywać pieniądze.
Artykuł 512 Kodeksu cywilnego mówi, że obowiązkiem pierwotnego wierzyciela jest poinformowanie dłużnika na temat przeniesienia wierzytelności na inny podmiot. Kodeks cywilny mówi także o tym, że w przypadku gdy zbywca wierzytelności nie poinformuje dłużnika o przeprowadzonej cesji, będzie to rodziło szereg określonych konsekwencji prawnych. Spełnienie świadczeń wobec poprzedniego wierzyciela ma skutek także wobec nowego właściciela wierzytelności. Nie dotyczy to tych przypadków, gdy dłużnik już wiedział wcześniej o tym, że ma dokonać się przelew wierzytelności. Obowiązkiem cesjonariusza jest wiarygodne udowodnienie, że dłużnika w odpowiedni sposób poinformowany o przeprowadzeniu cesji.
Dlaczego właściwe powiadomienie dłużnika o realizacji cesji wierzytelności jest niezwykle ważne? Dlatego, że dłużnik, który nie uzyska informacji o przeprowadzeniu przelewu wierzytelności, może przecież zapłacić część długu swojemu poprzedniemu wierzycielowi. Nowy wierzyciel może mieć wtedy naprawdę sporo problemów.
W przypadku, gdy dłużnik nie miał pojęcia o przeprowadzeniu cesji wierzytelności i uiścił całą należną kwotę swojemu pierwotnemu wierzycielowi, zgodnie z prawem spłacenie kwoty oznacza, że dług już nie istnieje. Skutkuje to tym, że nowy właściciel wierzytelności nie ma już prawa, aby móc kierować wobec dłużnika jakiekolwiek roszczenia finansowe. Osoba, która nabyła wierzytelność, może jedynie zgłosić się do poprzedniego wierzyciela z żądaniem przekazania tych pieniędzy, które przekazał jej dłużnik.
Sporo problemów może pojawić się także wtedy, gdy przed powiadomieniem dłużnika o przeprowadzeniu cesji ale już po jej zawarciu, poprzedni wierzyciel zdecyduje się na nieuczciwe zachowanie, ponieważ umorzy dłużnikowi część długu lub rozłoży go na raty. W przypadku, gdy dłużnik nie miał wiedzy na temat cesji wierzytelności, to wszystkie te czynności przeprowadzone przez poprzedniego wierzyciela będą w pełni skuteczne także wobec nowego wierzyciela. Wskazuje na to artykuł 512 Kodeksu cywilnego. Ma on prawo do tego, aby zwrócić się z żądaniem przekazania rekompensaty finansowej od poprzedniego wierzyciela, jednak nie ma jakichkolwiek praw do tego, aby żądać tego od dłużnika.
Warto w tym miejscu przywołać także wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 października 2007 roku o sygn. akt IV CSK 160/07: “Porozumienie dłużnika z cedentem, zmieniające lub rozwiązujące umowę, z której wynika przelana wierzytelność, zawarte bez zgody cesjonariusza, wywiera skutki między dłużnikiem a cesjonariuszem, jeżeli dłużnik w chwili zawarcia tego porozumienia nie był zawiadomiony przez cedenta o przelewie, ani o nim nie wiedział”.
